Lasse ringer til Gunnhild og ber henne snakke med mor si. Ho har kjefta på han for at han har sendt henne porno, sier han.

Det hadde no alltid vore noko med den Kvam-familien, heilt sidan dei kom flyttande frå Reed. Så høglydte, liksom. Gjorde så mykje utav seg når dei var blant folk. Budde oppi fjellsida utanfor allfarveg. Så avsides at dei kunne ha myrda nokon utan at det vart oppdaga. Nei, det kom visst feil ut... meiner jo ikkje at folk er potensielle mordarar berre fordi dei er litt utanfor.
Ikkje noko imot tilflyttarar, sjølvsagt; til Høyanger har det alltid kome folk frå andre stader. Som industribygd er vi vande med at alle slags typar kjem flyttande for å jobbe for kortare eller lengre tid. Ikkje alle har ei lang historie med god slekt å vise til.

Det er ikkje det at dei ikkje blir inkludert. Dei er venner på facebook, faktisk. Ho får ikkje så mange likes på ting ho legg ut, då.....Er no ganske uinteressante innlegg ofte. Slik er det; nokon skjønar ikkje heilt kva det går i.

Ho tok kaka i dag, då, på Coopen. Guten hadde fått ei skikkeleg overhøvling, det var umogleg å ikkje få med seg ettersom ho stod bak hylla i nærleiken av kjøtdisken. Porno var det snakk om. Ja, det var visst dotter til ho Kvam som hadde rota seg borti noko. Var det ikkje likt seg. Tilflyttar han også, høyrdes det ut som.

2020-02-21 15:27 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Gunnhild får eit bilde på telefonen frå Lasse midt i norsktimen.

Eg er The Grammarqueen, og i tillegg ganske god på analyse. Dikt kan eg. Spør meg gjerne om dikt. Terje Vigen - eit episk dikt der vi ser etter forfattarens synsvinkel, person- natur- og miljøskildringar, kva betydning har bruken av verkemiddel, er historia i diktet kronologisk eller gitt som tilbakeblikk. Kanskje som eit frampeik?

Eg er The Knowledgequeen. Men lyttar til det du har å seie.
Du burde kanskje gjort eit anna sjangerval, gjerne dialog. Ein dialog er ei meiningsutveksling som har til hensikt å skape forståing og bygger på gjensidig velvilje, openheit og samarbeid mellom partane. For å ha ein dialog må samtalen bære preg av at dei involverte partene lyttar til kvarandre før dei formidlar sine eigne synspunkt. Karakteristisk for ein dialog er at partane held seg bevisst opne for kvarandre sine tankar, og ikkje prinsipielt tek sikte på å motbevise dei.

Men eg forstår at du heller har valgt monolog. Så lat meg ta utgangspunkt i det når eg gir deg mi vurdering. Monologen er ein vanskeleg sjanger å fremføre. Ein god tekst er ikkje nok, då stemmebruk, pusteteknikk, uttale, blikkontakt, kroppsspråk, tempo og rett plassering av pausane er viktige faktorar for om monologen blir vellukka eller ikkje.
Etos, logos, patos? Jadå, du er ein truverdig avsendar, du formidlar logisk kunnskap og monologen din får fram - kjensler.

Men hugs; det er den intelligente og reflekterte bruken av kunnskapen som skaper den gode besvarelsen i norsk som i andre fag.

Min indre monolog får du aldri høyre. Men eg tenker: Karakteren din blir ein svak firar. Så ver så snill, jobb litt hardare neste gong. Kanskje du skal droppe avspaseringa i haustferien, faktisk. For dette nådde ikkje heilt opp.

Eg er ikkje redd for kjensler. Men skam har eg hatt nok av. 

2020-02-21 15:25 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Klippet der Gunnhild ber Tina om å ikkje spre ryktet vidare og Tina seier ho har snappa det.

Torstein hang med Stian og Joachim på rommet, dei skulle snart gå og trene. «Du må nett sjå denna, Torstein, denna va drøy! Detta e ei dama fø deg!» Stian snakka høgt og med latter i stemma medan han bøygde seg mot Torstein for å vise han noko han hadde lagra på telefonen. Snapen gjekk om og om igjen, og Torstein fekk sjå ei jente med bustete hår og capsen på tvers fortelje om onanering med my little pony. Og sjølv om ho sa «neida, eg berre tulla!» så var bileta alt laga i fantasien til gutane. Dei brølte av latter.

Jenta var møkings, det var klart. Torstein såg litt grundigare på henne. Kvar hadde han sett henne før? Jo, det måtte vere ho der... ho der som var flytta inn med Sara og dei i første. Tykte det var noko kjent. Hugsa ikkje om han hadde høyrt namnet.

Torstein blunka til Stian: «Ho her er nok klar for litt av kvart!» Han nikka mot den andre kameraten: «Kanskje sjangs for at Joachim kan få seg noko og no då!». Dei lo høgt igjen. Joachim skar ei grimase til svar og gav Torstein fingen. Fælt til mas om at han var jomfru!

2020-02-21 15:15 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Gunnhild er bakfull, kastar opp i ei søppelbøtte og må gå heim att.

Det var jo så mange som hadde høyrt det på festen, og Gunnhild hadde jo sagt det sjølv, så det kunne knapt kallast sladder. Tina rettferdiggjorde spreiinga av nyheiten for seg sjølv. Det var jo hysterisk morsomt at My little Horny hadde dukka opp i klassen hennar! Sondre i Høyanger var den første som fekk høyre det. Ettersom Tina hadde lukkast med å fange deler av Gunnhild si forestilling på snap, vart det førstehandsinformasjon. Etter å ha sendt det til Sondre, gjekk det ut til alle andre som ho syns ho kunne stole på. Ikkje kven som helst altså, det var ikkje vits i. Berre venner. Og eit par jenter ho gjerne skulle blitt betre kjent med. Det kribla i kroppen og ho fniste når ho tenkte på kor stas det var å kunne vere den som fortalte det vidare. Ååå, Gunnhild hadde dumma seg skikkeleg ut! Ho hadde prøvd å få David til å skjønne humoren i det, men han virka litt fjern. Herlighet, var han frå ein anna planet? Og kvar er Gunnhild eigentleg? Stolen hennar i klasserommet står tom. Åååå, ho MÅ berre sende ei melding til henne å seie at ho ikkje kjem over at det er ho som er Horny.

2020-02-21 15:14 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Sara, Alex og Peter tar imot sin nye sambuar med eit måltid taco, klein prat og «litt» vin..

Peter hadde bestemt seg for å bli meir tydeleg og tørre å stå fram som den han var. Då han flytta inn i hybelhuset til onkelen med dei 3 andre ungdomane i fjor, vart det derfor viktig å proklamere det høgt frå starten: «Eg er kristen». Det var med hjartet i halsen og sveitte hender. Korleis ville dei andre reagere? Sara hadde himla med augo: «Ja, det måtte vel vere noko sånt, no når eg endeleg skal flytte heimefrå og ha det litt gøy!» Men ho hadde bedt om unnskyldning rett etterpå og han såg på henne at ho meinte det. Sara var ikkje slem. Alex var taus og ettertenksom før han sa «Eg trur eg har vore kristen i eit tidlegare liv. Den gode karmaen førte meg nærare moksha, den ekstatiske innsikten som er målet for alt». Det var vanskeleg å sjå om han kødda eller ikkje. Men han hadde ikkje budd i India for ingenting.

Blikka deira flytta seg til Jo. "Eg har vakse opp med halleluja, bordvers og amen kvar dag, eg". Jo fortalte det på ein artig måte og demonstrerte med eit par strofar. Det var blitt litt latter rundt det. Alex hadde sett på Jo på ein heilt spesiell måte. Så slo han ut med armane og sa: «Klart vi skal synge bordvers i familien vår». Overrasking, glede og varme breidde seg i brystet til Peter. Han hadde ikkje trengt å grue seg for å bli oppfatta som ein som pressar seg på andre. Det var allereide plass til han.

Og no; - no må det bli plass til Gunnhild. Sara og Alex gjer det ikkje lett for henne.... korleis kan han seie dei rette tinga? Få henne til å kjenne den varmen og gleda det kan vere å kome inn i eit fellesskap? Peter blir ofte så tom for ord. Der Sara plumpar ut med kva som helst og Alex er smart og klok... der blir han sjølv berre stille... Han får prøve å invitere til ein skål.. kanskje det hjelper?

2020-02-21 15:13 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Sara viser Gunnhild rundt og dei helser på David og Tina (som fortel om little Horny)

David tenker at om han hadde vore 18 kunne dei ikkje gjort det. Flytta han frå Oslo. Då skulle det aldri skjedd. Men det skjedde, og alt gjekk så fort. Førre veke var han i kjent terreng, no er han heilt lost. Alt rundt han er framand. Og så ope. Ingen gater med høge, trygge vegger. Han er som ei flaggermus i mørket som oppdagar at ekkolokaliseringa ikkje funkar lenger. Dei smarte, høyfrekvente signala som tidlegare gjorde det mogleg å navigere presis, både både i byen og i gjengen, fører no berre til den eine krasjlandinga etter den andre. Ingenting gir gjenklang. Signala hans ser ut til å berre forsvinne ut i endelaus himmel, fjord og fjellheim. Kjappe replikkar fell til jorda utan at nokon ler. Og andre ler utan at han skjønar kva som var morsomt.

Det er foreldra hans si skuld at han har mista alt. Han kunne vel budd hjå onkelen i Oslo? Heller ei lita blokkleilighet enn eit hus der du ikkje kan sjå til naboen. Og kva skulle dei eigentleg med det store huset? Ukjent ekko frå tomme vegger, flyttelasset berre delvis pakka opp. Ingenting å halde seg fast i. Lene seg på. Lost in space; det er det han er.

2020-02-21 15:10 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Gunnhild sin første dag på Firda. Sara spring bort til ei tidlegare venninne og Gunnhild blir gåande å virre litt aleine ute i skulegarden.

Til å bli sprø av all denne gjensynsgleda blant folk. Slike dagar kjenner Luna seg utanfor, det er irriterande. Billie seier «Du velger det litt sjølv, Luna, du likar jo å distansere deg. Heve deg over dei andre. Har du tenkt på at det kan skremme folk?» Billie altså. Ho er så forbaska ærleg. Og alltid til å stole på! Takk og pris for at ho har henne! Det er liksom ingen andre, på ekte. Dei skal snakkast igjen i lunsjen. Hmmm….Der er det eit nytt fjes.. for ei skjønn jente. Så gjennomsiktig. Med innsida på utsida. Slikt kan også virke skremmande på folk. Men Luna er ikkje som «folk». Ho smiler når ho tenker på det. Og så møtes blikka deira eit sekund. Luna tykkjer ho høyrer ein liten tone. Noko i lufta. Luna smiler meir. Utan å vite det ser ho ut som ei jente ein får lyst til å gi ein klem fordi det var lenge sidan sist.

2020-02-21 15:08 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Alex går i søvne og Gunnhild sender melding til Sara midt på natta og lurer på om det spøker på hybelhuset.

Sara tenkte tilbake. Ettersom dei hadde flytta frå huset i Kongabergvegen, måtte ho vere over 4 år, men pappa budde framleis med dei, så ho var enda ikkje fylt 6. Ho hugsa ikkje heile kvelden, men visste at ho var aleine. Lenge. Og det var skikkeleg mørkt ute og det blæs full storm. Ettersom lampa på rommet hennar aldri hadde virka, sat ho på gangen. Klarte ikkje å sove. Kunne ikkje gå inn i stova heller, for noko dunka på vindauga. Nokon stod i skogen rett utanfor, det var ho sikker på. Eit spøkelse. Ho tenkte at ho måtte sove, for dei hadde sagt at dei skulle kome igjen når ho sov. Men korleis skulle ho klare å sove med spøkelse rett utanfor?

2020-02-21 15:05 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Alex går i søvne og kjem inn på rommet til Gunnhild gjennom dusjforhenget.

Alex, mon petit garçon. J'espère qu'il va bien. Il ne se sentait pas bien cet été. C'était triste quand les vacances étaient finies et il est parti. Je voulais qu'il soit avec nous, mais il a dit qu'il avait de bons amis chez Sandane, même si Jo avait déménagé. Sara signifie certainement beaucoup pour lui. J'espère toujours qu'il nous choisit. Nous prévoyons de travailler en Suisse pendant un certain temps. Peut-être qu'il y arrivera. Alex aime voir de nouveaux endroits et rencontrer de nouvelles personnes. Et c'est bien de manquer quelqu'un aussi.

"Alex, lille gutten min. Jeg håper han har det bra. Han hadde det ikke bra i sommer. Det var trist da ferien var over og han dro. Jeg ville at han skulle være med oss, men han sa at han hadde gode venner på Sandane, selv om Jo hadde flyttet. Sara betyr absolutt mye for ham. Jeg håper fortsatt han velger oss. Vi planlegger å jobbe i Sveits en stund. Kanskje han kommer dit. Alex liker å se nye steder og møte nye mennesker. Og det er godt å savne noen også".

2020-02-21 15:02 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Foreldra til Gunnhild er på veg heim att til Høyanger.

Kanskje er det noko i det dei seier? At det er ei spesielt forhold mellom døtre og fedrene deira? At det skulle bli så vanskeleg å overlate Gunnhild på hybelhuset hadde han ikkje vore førebudd på. Og mor hennar såg ikkje ut til å la seg merke med det i det heile. Snakka berre om at no ville livet bli spennande og kjekt. Jaggu. Farane stod i kø, det var det som var saka. Det var ikkje lett å vere ung jente i dag, det hadde han lese nok om i avisene. Og Gunnhild var så sårbar.

Før hadde han alltid kunna trøyste henne og få henne til å le når livet gjekk henne imot. I det siste hadde ho vorte fjernare og meir tverr. Særleg etter at denne Lasse kom på bana. Han kjende ein klump i magen når han tenkt på Lasse. Så eplekjekk, han berre kom og henta jenta hans om kveldane og køyrde avgarde i bilen. Dårlege bremsar på bilen hadde han også, det var lett å høyre. Gunnhild var dessutan for ung til kjærestegreier. Men kva kunne han gjere? Alt han og mora gjorde var visst feil.
Berre innimellom fekk han henne til å le. Det levde han på lenge når det skjedde. Og den gode klemmen ho hadde gitt dei då dei reiste.... Ho var framleis vetlegunnhild hans, det var godt å få stadfesta det. Men han kjende seg så makteslaus. Korleis vil det gå med henne? Korleis kan han beskytte jenta si mot den store verda? Han burde hatt med seg drill og fiksa dei stikkontaktane i alle fall. Søren at han ikkje hadde tenkt på at han burde hatt med drillen.

2020-02-21 14:57 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Gunnhild og foreldra hennar er på veg til hybelhuset på Sandane.

Den nye jenta heiter visst Gunnhild. Ho har sendt melding og er rett i nærleiken. Sara har lova Peter å ta godt imot henne. Sjølv kan han ikkje kome før seint på kvelden, men onkelen hans sa at då måtte nokon andre ta ansvaret for det. Og for alt i verden vil dei ikkje at onkelen sjølv skal dukke opp. Han ville ha undra seg over dusjforhenget som Alex hengde opp før sommarferien. Dessutan har 2. etasje starta festninga i samband med skulestart tidleg i år, og det ser ikkje ut. Torstein står i bresjen. Han tar det visst som sitt ansvar å samle heile Sandane på hybelhuset deira. Viss han berre kunne sett litt i Sara si retning og... søren at han skal vere så overlegen. Han har nesten ikkje svart på snap i sommar heller. Drittsommar. Det vart ikkje noko av den lova sydenturen. Sara er sint på seg sjølv for at ho gidd å bli skuffa. Det skjer jo kvart år, ho burde skjøne det no. Blås i det. Meir synd på Alex. Han saknar Jo så det gjer vondt. Ikkje at han seier det, men Sara er god på å skjøne ting utan at det vert sagt. Alex har lege under dyna heilt sidan han kom att. Gidd ikkje klage på musikken frå 2. etasje ein gong. Han er ikkje seg sjølv. Å, der kjem det ein bil uti tunet! Sara går mot døra. Skal tru korleis det blir å bu med Gunnhild? Ho skal ha rommet til Jo. Det utan dør.

2020-02-21 14:53 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster

Den nye jenta heiter visst Gunnhild. Ho har sendt melding og er rett i nærleiken. Sara har lova Peter å ta godt imot henne. Sjølv kan han ikkje kome før seint på kvelden, men onkelen hans sa at då måtte nokon andre ta ansvaret for det. Og for alt i verden vil dei ikkje at onkelen sjølv skal dukke opp. Han ville ha undra seg over dusjforhenget som Alex hengde opp før sommarferien. Dessutan har 2. etasje starta festninga i samband med skulestart tidleg i år, og det ser ikkje ut. Torstein står i bresjen. Han tar det visst som sitt ansvar å samle heile Sandane på hybelhuset deira. Viss han berre kunne sett litt i Sara si retning og... søren at han skal vere så overlegen. Han har nesten ikkje svart på snap i sommar heller. Drittsommar. Det vart ikkje noko av den lova sydenturen. Sara er sint på seg sjølv for at ho gidd å bli skuffa. Det skjer jo kvart år, ho burde skjøne det no. Blås i det. Meir synd på Alex. Han saknar Jo så det gjer vondt. Ikkje at han seier det, men Sara er god på å skjøne ting utan at det vert sagt. Alex har lege under dyna heilt sidan han kom att. Gidd ikkje klage på musikken frå 2. etasje ein gong. Han er ikkje seg sjølv. Å, der kjem det ein bil uti tunet! Sara går mot døra. Skal tru korleis det blir å bu med Gunnhild? Ho skal ha rommet til Jo. Det utan dør. 

----------------------------------------------------------------

Følger resten av historien her:

https://lovleg.p3.no/sesong/1/?vis=fra-start

Bli med å se Lovleg i Rewatch  (Rivåtsj)

denne høsten  klipp for klipp 

(Kommentarfeltene er fortsatt åpne)

2019-08-20 09:53 | 0 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg, Lovleg - innsendte fanfic av andre

sit og skrolle på Insta
fine bilete
blide fjes
festivalar
folk på ferie
utland 
innland

eg er heime
sommarjobb
går på tur 
til fjells
badar i fjorden
legg ikkje ut bilete på Insta
snakkar heller med deg,
på kvelden
du høyrer
på meg

og når du ler,
av noko artig eg fortel eg har gjort i dag
når du seier det var leit,
om ei litt kjip oppleving eg har hatt i dag
og når du er einig (eller kanskje oppriktig ueinig) i noko eg har funne ut at eg meine

- DU  -

berre EIN person

det er så mykje meire verd, enn tusen likes på eit Insta-bilete

2019-07-25 15:17 | 3 kommentarer | Lovleg - dikt, Lovleg - andre tekster/innlegg, Lovleg - fanfic av Alie

Kva farge har kjærleiken, Tina?
Er han raud?
Og kva farge har sjalusien?
Gul? Grøn?
Han er grå.
Og han ligg som ei skodde over gleda di.
Skodda letnar når David held deg inntil seg og seier
du er den finaste
den einaste
den første og siste
Då letnar alt.
Så kjem skodda sigande igjen.
Alt er grått. Sjølv om det er ferie.
David er i Oslo hjå slektningar.
Og han møter gamle vener.
Venninner kanskje? Utan at han har sagt det?
Han har lova å sende snap.
Du ventar.
I skodda.
Korleis kan David gjere dette mot deg?!
David er ein dritt!
Så kjem snapen.
Eit bilde av døra til onkelen, navneskiltet, eit hjarte.
Skodda letnar tvert og det blir lyst igjen.
Det kjennes ut som glede og kjærleik.
Gode David!
Din David.
Men både du og David veit at det ikkje er lenge
før du kjenner at skodda kjem
sigande igjen..

2019-07-21 21:48 | 3 kommentarer | Lovleg - dikt, Lovleg - andre tekster/innlegg

TAKK!
Även om folk är oense om hur de tycker den här säsongen ska sluta så vill jag bara säga tack til Nrk för vad ni gjort för och gett hbtq personer med era fantastiska karaktärer i SKAM och LOVLEG. Igår, den 3:e april, infördes lagar i Brunei som straffar personer som mig och mina vänner med döden om man lever öppet som den man är. Det här gör så ont i hjärtat att tänka på, att det fortfarande finns så mycket hat kvar i världen när vi bara vill kunna vara den vi är. Jag gråter för dem och är tacksam för var på jorden jag var född. Jag vet inte hur många gånger de senaste åren jag sett hbtq personer över hela världen skriva hur mycket de här karaktärerna har betytt för dem, för även om vi inte kommer från samma land och kultur att se oss bli behandlade som alla andra, det betyder allt.

Så takk, NRK. Ni hjälper till att göra världen ljusare och tryggare.

2019-06-10 09:31 | 3 kommentarer | Lovleg - andre tekster/innlegg