Gunnhild og Sara ete bollar på Lauget og snakkar om dumme ting som har skjedd - og ler av det.

Alex er ingen kriminell. Han veit godt forskjell på rett og gale og vil i utgangspunktet halde seg på rett side av lova. Der er han og Luna litt ulike; ho blunkar ikkje sjølv når ho får Kniven til å skrive falske legeerklæringar. Men å dyrke litt marihuana til eige bruk – det ser han ikkje på som kriminelt. Så lenge han ikkje skadar andre eller tener pengar på det, kjennes det heilt greit. Litt som Kardemommeby: «Man skal ikke plage andre, man skal være grei og snill. Og for øvrig kan man gjøre hva man vil». Der er han og Luna heilt einige: Dersom ein berre lever etter prinsippa om solidaritet, anti-kapitalisme og ikkje-vald, treng ein ikkje så mange reglar og truslar om straff. Burde ikkje vore så vanskeleg. Det er imot Alex sine prinsipp å betale pengar inn i narkoindustrien eller gjere seg avhengig av ein dealer. Det kjennes derfor rett for han å dyrke sjølv. Han er dessutan enkelt for han; han er flink med planter. Sjølv om slyngplanten på rommet hans er av plast, så har han grøne fingrar.

Kvifor han byrja å røyke? Han hugsar ikkje heilt om det var ei konkret årsak. Men han har jo budd så mange plassar og møtt så mange folk gjennom livet, så tilbod og moglegheit fekk han tidleg. Og det er jo forbaska kjedeleg å berre vere flink og snill heile tida. Kanskje var det eit opprør? Som at Luna naskar i butikken og kallar det sin «protest»?

Men om ein spør kvifor han har røykt dei siste månadene, så kan han gi eit tydeleg svar: Han har ikkje hatt det bra. Han kjenner uro over om kven han er og kvar han høyrer til. Og då hjelper det litt med ei joint. Når han ikkje får sove… når kroppen stressar og han ikkje heilt veit korleis han skal halde ut … Så ja.... Han føler at kroppen reagerer positivt. Rusen får truleg i gang nokre signalstoff som dopamin eller noko sånt. Noko han manglar. Men Alex er såpass smart at han skjønar at han snart må stoppe opp og tenke seg om. Når røykinga blir ei flukt, kan den bli eit problem i staden for ei løysing. Kanskje.
Alex føler seg så aleine om dette. Kven kan han snakke med?
Det han også burde tenke på er: Kven kan han le med?
Hvis han hadde vore på Lauget i dag, og ledd saman med Sara og Gunnhild, ville han følt seg mykje betre. Fordi ein god latter med venner skremmer vekk angsten. Og gir kjensle av fellesskap og bedre sjølvtillit.
Kall det gjerne utløysing av endorfiner og opiode nevrotransmittere. For det er det det er.
Men det er også fint og godt.

2020-02-28 23:30 | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster