Alex går i søvne og Gunnhild sender melding til Sara midt på natta og lurer på om det spøker på hybelhuset.

Sara tenkte tilbake. Ettersom dei hadde flytta frå huset i Kongabergvegen, måtte ho vere over 4 år, men pappa budde framleis med dei, så ho var enda ikkje fylt 6. Ho hugsa ikkje heile kvelden, men visste at ho var aleine. Lenge. Og det var skikkeleg mørkt ute og det blæs full storm. Ettersom lampa på rommet hennar aldri hadde virka, sat ho på gangen. Klarte ikkje å sove. Kunne ikkje gå inn i stova heller, for noko dunka på vindauga. Nokon stod i skogen rett utanfor, det var ho sikker på. Eit spøkelse. Ho tenkte at ho måtte sove, for dei hadde sagt at dei skulle kome igjen når ho sov. Men korleis skulle ho klare å sove med spøkelse rett utanfor?

2020-02-21 15:05 | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster