Kva kan ein drive med ein larudags formiddag? Bilde av Gunnhild med paraplyen.

Ei økt på treningssenteret i ro og fred. Ingen andre planar enn å gjere det han sjølv hadde lyst til i eit roleg tempo. Kanskje det var det som førte til at Torstein fekk ei ahaoppleving akkurat idag? I ein liten pause mellom roapparatet og benkpressen gjorde hjernen hans ei hittil ukjent øving; eit krumspring, eit lite skritt som kunne vise seg å bli eit kvantesprang. Nokre får openberingar frå himmelen, overbrakt av englekor. Ikkje Torstein. Men som frå ingenstader datt det kjente visdomsordet frå Spiderman inn i tanken hans: With great power comes great responsebility.

Han tenkte på krangelen med Sara torsdag kveld. Han hadde brølt « Det er ikkje mitt ansvar, ikkje skuld på meg!» Kanskje han måtte ta det opp til revurdering? Det var jo tydeleg at det han gjorde fekk konsekvensar. Marianne hadde grine i telefonen då han ringte tidlegare på dagen for å seie at han ikkje var interessert. Ho hadde misforstått. Var ikkje så rart kanskje, når han tenkte tilbake på sommarflørten. Og Sara hadde jo klikka heilt. Sjølv om ho sa at ho gir faen, så... ja... Ho var langt frå likegyldig til han. Det merka han jo seinare på kvelden for å seie det slik.

Torstein såg på seg sjølv i speglane på veggen. Han såg faen meg ut som ein gud... Og der kom det neste visdomsordet til han: «Den som er veldig sterk, må vere veldig snill». Det var sitat frå Pippi langstrømpe, ei litt mindre kul referanse enn Spidermann, men like sant.
Torstein gjekk vidare i treningsprogrammet sitt. Forundra over seg sjølv. Kjente seg litt vaksen med eitt. 
Då han gjekk heimover, var han rettare i ryggen. Om det var treningsapparat eller tankeøvingane som hadde gjort susen, var ikkje lett å seie. Men jammen skulle han vere snill med Sara i helga. Sjølv om ho hadde understreka at ho aldri vart forelska. Dei hadde noko bra. Som funka.

2020-02-27 18:35 | Lovleg - andre tekster/innlegg, Vinkel-tekster